අදුරු සවස
හීතලට හොයනවා උබ
නොමැති අඩුව
හැමදේම දරාගෙන පන අදින
මගේ මුලු හිතම
හොයන්නෙම රත්තරන්
තම උබේ තුරුල
පාළුවට ලගපත් කාත්
කවුරුත් නැතිව
කාලයම ගතවෙන්නේ
අපේ මතක ගාව
මොනවානම් කරන්නද මතක
ඇස් තෙමෙන කොට
එතකොටත් රිදෙන්නේ
උබට ලැදි මගේ පපුව
තාලයට හෙමි හෙමින්
නුබ ගියත් ඇතකට
මම තාම එහෙම්මමයි
පෙර නතර උන තැනම
කාලයත් එක්ක උබ දීපු පෙම
උබම යලි මාරුවට
මගේ ආදරේ මරන්න පුලුවන්ද
හිතක් නැති උබට
හසී
No comments:
Post a Comment